Monthly Archives: March 2013

the Braun MTV Eurocharts – de weg naar succes

Dit is het eerste deel van het verhaal over de grootste Nederlandse muziekpiraten ooit.

Ruim vier miljoen cd’s, een miljoenenomzet, dekmantels, contra observatie, gecodeerde communicatie en de opsporingsdienst op de hielen. Dit is het verhaal van de Braun MTV Eurocharts en andere populaire illegale verzamelcd’s van de jaren 90. Iedere maand kwam er een volume uit, iedereen had hem, maar niemand wist waar die vandaan kwam. Overal gingen roddels: van mensen die de organisatie zouden kennen tot personen die beweren dat de cd’s in rijdende vrachtwagens werd gemaakt.

Voor 25 gulden kon je een MTV of Hit Explosion kopen van een vriend, kennis of buurjongen. Daarop stond de populairste muziek van dat moment, in perfecte kwaliteit met mooi hoesje, doosje en tracklisting. Het was een professioneel product waarvan ik me altijd heb afgevraagd hoe dit tot stand kwam, wat er voor nodig was en hoe de organisatie erachter in elkaar stak.

Toen ik in 2007 het eerste verhaal over Braun MTV publiceerde, wist ik dat ik nog niet klaar was. Alle gesprekken, documenten en internetsites waren altijd gebaseerd op informatie van de tweede of derde hand. Daarom bleef het een tijd lang stil na de eerste publicatie.

Totdat ineens de producer van de MTV cd’s een berichtje achterliet op m’n website. Ook hij had het verhaal gelezen en vond het goed genoeg om een interview te geven. Een paar maanden pikte hij me op van station Alkmaar. Luisterend naar de pre-master van een van de illegale Veronica cd’s reden we naar de Alkmaarse Poort, een wegrestaurant aan het verlengde van de A9: een van de vergaderplekken van de voormalige MTV organisatie.

MTV jaargangen 1997, 1998 en 1999

Er waren genoeg vragen. Over productiekosten, de structuur van de organisatie, de stemming binnen de groep, het netwerk, het kat-en-muis-spel met de autoriteiten en natuurlijk over de vrachtwagens met geld en wat daarmee gebeurde.

De producer deed “het boek” open en vertelde over alles wat ik maar wilde weten. Het duistere imago dat door de jaren heen was geschetst werd hiermee doorbroken. Een van de verassingen was dat de organisatie niet alleen verantwoordelijk was voor de Braun MTV Eurochart en hit eXplosion, maar ook Crazy Bytes, Veronica en nog vele andere titels.

Inmiddels is het gesprek drie jaar geleden, daarna hebben we hebben nog enkele keren contact gehad om e.e.a. op te poetsen. Ook heb ik contact gehad met een aantal cd persers, FIOD ECD, BREIN en vele mensen gesproken over dit onderwerp. Ook de reacties op het originele artikel gaven vaak extra inzicht vanuit zowel het distributienetwerk als artiesten.

In de komende serie artikelen wordt het hele verhaal uit de doeken gedaan. Het eerste deel gaat over de weg naar succes. Hierin ondermeer het ontstaan van de MTV en de groep die de basis heeft gelegd voor de hoogtijdagen vanaf 1995.

Detail: De organisatie had eigenlijk geen naam of geen codewoord. De MTV cd was het populairste en langst lopende product de organisatie heeft gemaakt. Daarom noem ik het MTV. De naam Braun MTV komt van het televisiestation dat de Braun Top 20 uitzond.

In deze artikelen worden geen namen of initialen van de betrokken personen genoemd: het is lang geleden en afgesloten. Iedereen van de organisatie heeft inmiddels een nieuw leven. 

De weg naar Succes

Er zijn twee periodes geweest waarin de MTV werd gemaakt en uitgegeven. De eerste periode speelde van 1993 tot halverwege 1995. Hierin werd de bakermat gelegd voor het latere, grotere, succes.

Het was mei 1993 waarop de eerste MTV het licht zag. Een licht bewolkte hemel met daarover de titels en artiesten gezeefdrukt. Het eerste nummer was Snow – Informer en had een onbekende oplage. Naar schatting waren het er 2.500 tot 10.000.

De MTV werd neergezet als vervanger van de bestaande illegale verzamelaar “Chartbusters”. Beiden waren bedacht door een club dj in Brabant; het is niet helemaal duidelijk of de productie in handen was van verschillende netwerken. Hoe dan ook: binnen een jaar was de MTV zo populair dat Chartbusters het onderspit moest delven.

De ondergang van Chartbusters ging niet over een nacht. Er is geprobeerd om de Chartbusters te legaliseren, maar dat bleek hopeloos. “Artiesten wilden niet met elkaar op cd en gedoe met rechten zorgde ervoor dat de inhoud telkens achter de feiten aan liep.” Slechts 5 legale edities werden gemaakt, waarvan September 1994 de laatste was. Niet voor niets dat MTV in oktober schitterde met een sticker op de voorkant: “DIKKE LUL dit is de enige ECHTE”.

Illegale Chartbusters, juli 1993 De legale chartbusters, mei 1994

De legale chartbusters is te herkennen aan de gekleurde paperclips, kreten op de voorkant en het label ARTY records. Op sommige cd’s stond zelfs een telefoonnummer. De minder legale editie is te herkennen aan de monochrome paperclips. Eerst in zwart-wit, daarna op dik en fel roze, geel, groen, blauw en paars gekleurd papier… er staat op dat ze dit papier gebruikte vanwege het milieu. Ook zijn er nog Chartbusters met een vormgeving die het meest lijkt op een rood CD-R hoesje. Informatie over de Chartbusters megamix komt later.

[todo foto:  mtv “dikke lul, dit is de enige echte”]

De toekomste producent van de MTV cd’s, laten we hem “de producer” noemen, was in de tijd van de Chartbusters actief als zelfstandig ondernemer. Hij heeft bijvoorbeeld meegeholpen aan de legalisatie hiervan en zorgde later ook voor de productie van een paar kleinere illegale verzamelcd’s. Hij vertelt: “Op een gegeven moment werd ik benaderd door een klant met de vraag of ik illegale cd’s wou persen. Ik heb toen in hun opdracht de Rainbow top 50 (oplage 12.000) gemaakt. Dat is allemaal in Nederland en omringende landen gebeurd.”

In de tussentijd groeide de oplage van MTV uit tot 100.000 stuks per maand. Het was hiermee de bekendste en grootste hit verzamelaar van Nederland. De organisatie hierachter blijft echter vaag. Wat wel duidelijk is: de cd’s werden ingevlogen vanuit San Jose (VS) en landden in Duitsland. Het ging om keurig in cellofaan verpakte doosjes, kant en klaar voor distributie. Vanuit Duitsland werden ze per vrachtwagen geïmporteerd.

Deze route is 28 keer gebruikt, daarna ging het mis.

Rake klappen

De vormalige OpsporingsDienst Buma Stemra (ODBS), (nu FIOD ECD), had lucht gekregen van de populaire verzamelaar. Een onderzoek volgde waarna op 25 juli 1995 rake klappen werden uitgedeeld aan de MTV organisatie.

De vrachtwagen met daarin 90.000 cd’s werd onderschept in Schijndel. Op dat moment, in het midden van de nacht, was ook de producer aanwezig die op het nippertje wist te ontkomen. Hij vertelt: “Ik reed mee met de vrachtwagen. We hadden altijd auto’s voor en achter de vrachtwagen rijden om de boel in de gaten te houden. Ik huurde altijd een grote benzine-slurpende auto. Deze was toe aan een tankbeurt. Nadat we signaal hadden gegeven om vervangen te worden namen we de afslag en konden we gaan tanken. Toen we daar stonden zagen we in de verte blauwe lichten verschijnen. Er ging maar één ding door ons heen: paniek! We wisten echt niet hoe snel we daar moesten wegkomen. Racend, vliegend, jagend over de snelweg met ons hart in de keel, zo hard als we konden zijn we gevlucht. Meteen de auto verwisseld en doorgereden naar een veilige plaats. Wij zijn die nacht die dans ontsprongen.”

De rest van de oplage, 12.400 stuks, waren achtergebleven op het vliegveld. Het paste simpelweg niet meer in de vrachtwagen. Ook dit werd in beslag genomen. De chauffeur zat 6 weken in voorarrest.

Hoe de cd’s van Augustus (08) en September (09) 1995 toch verschenen is een raadsel. Misschien was de route via San Jose nogmaals gebruikt, misschien was er sprake van gecontroleerde doorvoer of misschien werden ze deze keren gemaakt in Nederland. Hoe dan ook, het was de laatste keer dat de originele MTV groep een cd uitbracht. Een aandenken aan de arrestaties in Schijndel staat in de cd van September 1995: “Our thoughts are with our fallen friends. May God protect them and us against evil.”

De arrestatie betekende voor de MTV organisatie grote veranderingen. Aan het eind van de maand moest er namelijk weer een nieuwe cd op de markt komen. Dit betekende voor de producer dat hij in beeld kwam als daadwerkelijke producer van MTV en een aantal andere namen.

Allereerst werd een nieuw productienetwerk opgezet, de arbeid werd nu niet meer in de VS maar in West-Europa uitgevoerd. De fabrieken leverde af op spindel, waardoor er meer in een vrachtwagen paste. Tot slot werd een nieuwe huisstijl ontworpen.

De druk in deze periode lag hoog. In minimaal drie fabrieken werd met man en macht gewerkt om de cd van Oktober 1995 af te krijgen. Dit lukte. De vraag van 100.000 cd’s werd beantwoord en de hoogtijdagen van MTV konden beginnen.

Volgende keer: the Braun MTV Eurocharts – de productie. Met daarin antwoord op de vragen: welke merken cd’s werden geproduceerd? Wat de rol was van Mister X? en hoe verscheen elke maand de CD weer op schoolpleinen en cafe’s?

 

The Twelve Labours to get anything done in Sharepoint

What we’re waiting for

Sharepoints’ capabilities do not make sense looking at the timeline of computing: Instead of making something that works like Windows 95, we have to think in some sort of twisted web-context: lists of lists for properties on properties in separate windows in separate windows.

We can do with a lot less and have a lot more functionality. It’s what we use everyday! WHY break every usability standard and roll your own? The human race does not need another 20 years of innovation to end up with something acceptable! We’re already here… Just start with what’s already been established and make it superb (simple and human) along the way.

Sharepoint, being the status quo in document management, clings on mediocrity. It’s driven from any perspective but to help the millions of daily users to strive for something greater than themselves. It holds back the hopes and dreams and make you do only the stupidest of actions which are glorified as innovation and progress. It’s not, it reeks like the communist system of eastern Germany that fell in 1989.

We need system that helps to get our worlds published, the system would work so great, you would not even know that it’s there. So we can focus on the more inspired parts of life and do only the things we find useful.

The state of today

Imagine if Facebook would open every click full-screen. Imagine that you cannot drag and drop files on your computer. Imagine that on Mondays and Wednesdays your mouse and keyboard are mirrored. Now imagine this altogether and you will experience how i experience Microsoft Sharepoint.

Sharepoint’s prime feature is that any trivial task is upgraded to divine pieces of work to be performed only by the highest of Gods. Where a normal puny human would only ask for a single-action to do something, Sharepoint will hand you its list of 12 labours in order to achieve your desired goal (and be somewhat purified along the way).

To make these 12 labours applicable in any situation is an art in itself. But Microsofts application designers got it down like a science: consistently resulting in the same 12 labours for every action imaginable. It took a while, but i finally reverse engineered these exact guidelines…

The Twelve Labours to get anything done in Sharepoint

  1. The task-to-complete does not make sense in your language, it has not been translated to anything you can relate to.
  2. The actions you need do not match general computing terms, it will have an arbitrary term that means something that is unknown to you while doing exactly the thing you want.
  3. To find the thing you need to do, you will have to consult external documentation. But do not buy the book as it will turn into something that will keep you warm.
  4. The first documentation you’ll find is in your native language and follows rule 1 and 2 closely, rendering them useless. The documentation will not contain visual examples. The documentation is lengthy and located at as few places as possible in case of downtime.
  5. After translating your action to the Sharepoint vocabulary (via some forum post), you’ll find a YouTube video made by some Egyptian guy explaining the thing you want to do in broken English. You’ll happily accept this and send him a friendly comment that he is the greatest.
  6. You realize that you’ve just wasted one hour of your life and you will never get it back.
  7. Now that you know what to do, you will follow the Egyptian’s instruction-video step by step hoping to God or whatever Holy Entity that you DO have the permissions to view the actions in the first place. Life’s a gamble, so is Sharepoints permission management.
  8. You will wonder if your Sharepoint version matches the one in the video. You will try to find out, but never find it.
  9. You’ll start screaming and shouting. Pausing your work and start writing blog posts like these to vent your frustration and share your anger with the rest of the world, making you look like a fool and a total loser that takes things to serious. (eventually, timespan undetermined) You get it together and continue.
  10. (Optionally) after mailing your service desk for more permissions that require verification of your manager, you’re finally able to finish the Egyptian’s tutorial and achieve the thing you wanted to do. It was like a clicking marathon, let’s hope you ticked all the right boxes…
  11. Now that you’re feeling accomplished, you want to share the fruit of your work with your dear colleagues, only to get a reply that they cannot see the thing you are so proud of: you forgot to authorize the target audience to see it.
  12. Trying to circumvent the previous 11 steps to find a shortcut, you’ll try to set the right “thingy” and will click anything for at least 20 minutes straight not fixing the thing you’re looking for and not knowing what you’re looking at. You start calling the paid support desk for consultation: the same Egyptian guy answers and he fixes your problems in two minutes using just the power of his mind making you feel great and somewhat uneasy.

 

  • Result: Your colleagues cheer, your work is great and everyone is happy.

Note: these 12 steps are designed to nest and stack, preferably over a multitude of people.

Please re-read the first section of this article and then close.